Pete Philly: "Ik heb echt het diepste level van hel meegemaakt"

Een aantal jaar geleden stond Pete Philly aan de top van de Nederlandse muziekindustrie. Hij deed als onderdeel van het duo Pete Philly & Perquisite een wereldtour, scoorde met regelmaat hits in binnen- en buitenland en heeft ieder groot Nederlands poppodium wel een keer uitverkocht. In 2011 bracht Pete Philly zijn soloalbum ‘ONE’ uit, maar daarna werd het stil rondom de artiest. Pete kampte met de ziekte van Lyme, waardoor het vele touren hem te veel werd en zijn lichaam hem dwong een stapje terug te doen. Inmiddels is Pete Philly helemaal terug en is hij van plan om weer volop nieuwe muziek uit te brengen. Wij spraken Pete over de struggles die de ziekte van Lyme met zich meebrengt, het terugkerende thema van verandering en uiteraard zijn comeback en nieuwe muziek.

Eerste fase van zijn carrière
Pete is opgegroeid op Aruba, waar hij tot zijn zesde heeft gewoond. Hij vertrok naar Nederland en kwam te terecht in Leiden: “Dat was wel echt een cultuurshock. Een plek waar zon is, heeft gewoon heel andere vibes dan een plek waar zon ontbreekt. De hele sfeer was anders. Ik was op Aruba al een weird kid, hier was ik dat helemaal.” Op zijn dertiende werd Pedro gebeten door een teek, waar hij pas 20 jaar later achter kwam. Bewust en onbewust heeft dit een behoorlijke invloed op zijn leven gehad, vertelt hij: “Heel veel dingen die ik had toegeschreven aan de puberteit of mijn persoonlijkheid, bleken uiteindelijk door die ziekte te komen. Mijn debuutalbum ‘Mindstate’ is achteraf gezien heel erg een reactie op Lyme. Ik vroeg mij af waarom ik niet bij mijn kern kon blijven: Hoe kan het dat ik gemotiveerd én mellow ben? Waarom ben ik paranoïde èn lazy?”

Dat de artiest er zo laat achter kwam dat hij de ziekte van Lyme had, maakte het begin van zijn carrière niet altijd even makkelijk: “Ik deed Europese tours met longontstekingen, pijn aan mijn gewrichten, enorme moodswings en insomnia. Maar weet je wat het vette is aan visie en ambitie? Door die pijn ga je gewoon heen, totdat je lichaam zegt; “yo, go fuck yourself”. Op een gegeven moment moet je genoeg van jezelf houden om niet alles in dienst te zetten van die droom.”

Verandering en uitdaging
De periode dat Pete Philly er tussenuit was, was zwaar voor hem: “Ik raak enorm snel verveeld. Die periode van zeven jaar dat ik niet voluit mijn passie kon uitvoeren? Het was hels, ik heb echt het diepste level van hel meegemaakt. Omdat ik daar doorheen ben gekomen, kan ik op dit moment veel beter relativeren.” Andere muziek heeft Pete in die periode niet echt geluisterd, vertelt hij: “Nee man, ik kon dat niet. In die zeven jaar heb ik weinig muziek geluisterd. Dat was te pijnlijk voor mij.”

Toen Pete door zijn ziekte niet meer kon touren in het buitenland, besloot hij zijn uitdagingen ergens anders te zoeken. Hij ging les geven op de Rock Academie en begon met stand-up comedy: “Weet je wat het is? Ik hou van échte shit. Wat dat betreft lijken comedy en hiphop erg op elkaar. Ik front niet in wie ik ben als persoon, ik hoef dus ook niet iets hoog te houden. Durven te zeggen waar je bang voor bent en dat wereldwijd te delen? Dat is gangster voor mij. Ik doe dat in mijn muziek en ik kon dat ook kwijt in comedy.“

Een terugkerend thema in Pete Philly zijn leven is verandering en het zoeken naar uitdaging. Ook in de muziek zoekt hij die uitdagingen op: “Ik zie mijzelf als iemand die houdt van rennen, maar de manier waarop ik wil rennen zorgt er voor dat ik zelf het asfalt moet leggen. De wegen die ik op wil gaan moet ik zelf bouwen, ik ben steeds die guy. Je wordt er niet snel miljonair van, maar het is in ieder geval uitdagend.”

Van touren in Amerika naar vechten voor een dak boven je hoofd
Ondanks de zware periode die Pete achter de rug heeft, heeft hij enorm veel zin om zijn carrière nieuw leven in te blazen: “Ik ben best angstloos, ik gewend ben om te schakelen. Ik ben niet bang voor vernieuwing en uitdagingen, ook niet nu ik na zeven jaar basically opnieuw moet beginnen. Ik vind het zo’n groot privilege, dat ik überhaupt op deze manier bezig kan zijn met muziek. I love it.”
Dat hij weer volop bezig kan zijn met zijn carrière, is niet vanzelfsprekend. De invloed van de ziekte van Lyme kan niet onderschat worden, zo verzekert hij iedereen: “Ik begin nu opnieuw, maar ik heb money verdiend met muziek. Als ik dat niet had gedaan, dan weet ik niet waar ik nu zou staan. Deze ziekte heeft mij écht veel geld gekost. Deze ziekte heeft mij zoveel geld gekost dat ik op ’t randje zat van dakloos raken. Je komt in een trechter terecht: de verzekeraar vergoedt niets, er is geen bijstand, er zijn geen potjes en alle dingen die je ervoor moet doen, biedt Nederland niet aan. Nobody seems to care.”

Nieuwe muziek
Anderhalf jaar geleden stond Pete nog voor de kantonrechter te vechten voor een dak boven zijn hoofd, maar inmiddels is hij volop bezig met het maken van nieuwe muziek. Zijn nieuwe single ‘Favorite Song’ komt aanstaande vrijdag uit. De artiest heeft enorm veel zin in de nieuwe release: “Dit nummer is denk ik ook voor mijzelf iets nieuws. De meeste liedjes die ik uitbreng zijn behoorlijk introspectief, dit nummer is meer vierend. Daar ben ik best wel trots op”.

Over ongeveer twee maanden begint Pete Philly weer met het geven van concerten om zijn nieuwe muziek live aan zijn publiek te laten horen. “Ik kijk er naar uit om weer te gaan spelen. Alles wat ik doe is puur om om op te treden. Alle supplementen die ik neem om gezond te blijven, sporten, hippie green juices drinken, joggen… Alles om mijn passie weer te kunnen uitoefenen en the beauty of us weer te kunnen vieren.“ De band met zijn publiek is belangrijk voor Pete: “Ik was op zoek naar een familie en muziek bracht mij dat. De relatie die ik heb met mijn publiek is super persoonlijk, ik deel mijn meest persoonlijke shit. Ik wil mensen even weg halen uit dat verdeel en heers paradigma en even samen helemaal ham laten gaan. Muziek is onze kerk.”

Een direct verlangen naar uiterlijk succes heeft Pete niet meer, al heeft hij wel een duidelijk doel voor ogen waarin hij wil slagen: “Ik wil vooral iets voor anderen kunnen bouwen. De reden dat ik op dit moment bezig ben, is veel dieper dan de reden waarom ik het in eerste instantie deed. Ik wil creatievelingen die een kanaal nodig hebben om hun eigen shit te doen, een platform bieden. Ook wil ik een potje en platform bouwen voor mensen met Lyme of andere immuunziektes.” Hij gaat verder: “Als je een gevangene van je eigen lichaam wordt, terwijl je een performer bent… Ik kan mij best voorstellen dat mensen dan zelfmoord als enige optie zien. Als je daar uitkomt, dan is de rest eigenlijk allemaal bonus. De blessing dat ik met jou dit interview hier doe, dat ik nog muziek kan maken.. Met die blessing komt een bepaalde verantwoordelijkheid. Ik moet voor hen iets bouwen, want dat is er niet. Dat is de reden dat ik wil dat dit slaagt.”

Om af te sluiten heeft Pete Philly nog een advies aan alle muzikanten en creatievelingen: “Hou vast aan wat jij dope vindt, maar probeer zeker ook nieuwe dingen. Bescherm je grenzen en bescherm je energie. Toen ik die ziekte had, had ik elke dag de keuze: óf ik ben een zielige guy die niets kan óf ik ben een motherfucking rockstar just having a bad day. Ik heb elke dag ’t laatste gekozen. Dat heeft me eruit getrokken. Dit is de kracht die mensen in zich hebben, wij allemaal.”

Tekst: Tim de Ridder | Foto's: Esmeralda Engels